MANUEL CURROS ENRÍQUEZ

Este ano foi o centenario do pasamento dun importantísimo escritor galego: Manuel Curros Enríquez.Xunto con Rosalía e Pondal forma a grande tríada dos clásicos do século XIX.
Manuel Curros Enríquez naceu en Celanova, fillo dun escribano. Fuxido da casa paterna estudou en Madrid e, dende esta cidade participaen 1877 no "Certamen Literario" de Ourense, obtendo varios premios. Tres anos despois publica "Aires da miña Terra", libro de poemas que acadou grande éxito, a pesares ou mesmo por mor da condena de que foi obxeto por parte das autoridades eclesiásticas. Escribe cousas en castelán e cultiva o xornalismo nas máis importantes publicacións do momento.No ano 88 edítase "O Divio Sainete", que tamén acadou moita sona, e en 1894 emigra ás Américas, exercendo o xornalismo en Cuba. Viaxou a Galiza en 1904, e na Cruña foi coroado poeta, finando ó pouco na Habana. Os seus restos xacen na Coruña, onde foron popularmente recibidos.


A SÚA OBRA: Escribiu poesía, algo de teatro e unha novela .

Na nosa lingua publica as seguintes obras:

1877.- "Unha voda en Einibó " composición presentada ó certame en Ourense, reflexa un tema costumista, unha voda.A obra divídese en tres romances: o noivado, a cerimonia e o xantar;

"O Gueiteiro " tamén presentada, evoca a figura dun gaiteiro, prototipo das virtudes da raza.

"A Virxe do Cristal", igual que os anteriores foi presentada ó certame.Refléxase unha lenda popular que Curros escolleu de forma especial xa que sabía que ía ser do agrado da súa nai.

Estas composicións foron as premiadas no certame de Ourense e foron incorporadas posteriormente a"Aires da miña terra".

1880. "Aires da miña terra".Nesta obra inclúense poemas de temática variada: costumista, intimista, cívica e o tema da emigración..

1888.Publícase a obra "O divino sainete" na que Curros critica diversas personalidades e institucións da vida galega. A acción céntrase nun tren, nel, Curros guiado por Francisco Añón, vai visitando cada un dos sete vagóns que o compoñen, atopándose en cada un deles con tódolos seus opoñentes e inimigos.
Moitos dos seus poemas foron musicados, e a miúdo témolos cantado ou escoitado cantar.Por mor da data na que estamos, decidimos destacar o seguinte adicado ao maio. Escoitade...